Wanneer je klein bent, als baby en daarna, ben je afhankelijk van je ouders om te kunnen overleven. Je kunt nog niet lopen, weet nog niet hoe de wereld in elkaar zit en bent nog niet in staat om jezelf uit te drukken in begrijpelijke woorden. Alleen jouw moeder en vader begrijpen je, een beetje. De rest is nog een wollige onduidelijke wereld.

 

Hechting

 

In deze staat van bewustzijn, is het nodig dat je mensen om je heen hebt die voor je zorgen. Je liefhebben en je koesteren. Het is hier waar de eerste hechting plaatsvindt. Jouw hechting aan de wereld. Als dit een fijne tijd voor je is geweest, heb je een vertrouwen dat de wereld wel goed voor jou zal zijn. Je eerst inprenting.

 

Maar veel vaker gebeurt het dat je niet helemaal goed wordt gesnapt in wat je nodig hebt. Als baby huil en lach je, maar het is maar de vraag of dat altijd goed geïnterpreteerd wordt. En logisch natuurlijk; je ouders doen ook maar wat. Hopelijk met de beste intenties, maar ze kunnen gewoonweg niet altijd jouw signalen juist interpreteren.

 

Scheurtjes

 

Daarbij, ook jouw ouders zijn mensen met hun beperkingen en kunnen alleen voor je doen wat in hun vermogen ligt. Wat zij op dat moment kunnen geven. Wanneer je al drie nachten op rij hebt gehuild, dan is er een kans dat ze de vierde nacht een half uurtje door jouw gehuil heen slapen. Of gewoonweg te moe zijn om direct op te staan.

 

Het is hier waar de eerste scheurtjes in jouw wereldse vertrouwen optreden. Onbewust creëer je een patroon in jezelf van ‘niet gezien worden’ en merk je dat je heel hard je best moet doen om in je behoeftes te worden voorzien. Het leven is hard werken om jouw geneugten voor elkaar te krijgen.

 

Volwassen

 

Echter, eenmaal op latere leeftijd, heb je dit niet meer nodig. Wanneer je volwassen bent, heb je niet meer de zorg nodig van je ouders om in je overleving te voorzien. Ervan uitgaande dat je je tot op een bepaald niveau hebt kunnen ontwikkelen om zelfstandig te leven. Toch kan het zijn dat je deze onderhuidse overtuiging nog steeds bij je draagt: ‘ik word niet gezien en moet heel hard werken om te kunnen overleven’.

 

Wanneer dit het geval is, kun je daar in je latere leven flink tegenaan lopen. Zo ook in de liefde. Je zoekt onbewust altijd een partner op die jou wel degelijk ziet. Maar je bent zo gewend aan het gegeven dat je heel hard moet werken voor liefde en aandacht, dat je in situaties terechtkomt die dit alleen maar bevestigen.

 

Oude stemmetjes

 

En deze situaties creëer je zelf.  Deze situaties zijn eigenlijk onafhankelijk van de persoon met wie je bent. Ervanuit gaande dat jullie relatie gestart is met een verliefdheid en niet vanuit verstandelijke overwegingen of dwang. In een verliefdheid maak je contact met wie je beiden werkelijk van binnen bent. Je ziet elkaar helemaal.

 

En dan is het waar de oude verhalen en overtuigingen erin schieten. Eenmaal de verliefdheid is gezakt, komen je EIGEN stemmetjes weer terug in je hoofd. Waaronder een veelvoorkomende overtuiging ‘ik heb liefde en aandacht van anderen nodig om te kunnen overleven’ en ‘ik moet heel hard werken voor liefde en aandacht’. En het is precies deze overtuiging die de ander ervan weerhoud je werkelijk te zien.

 

Goed je best doen

 

Doordat je onbewust heel hard gaat werken in een relatie, of dat nu een vriendschap is, werk- of liefdesrelatie, creëer je een film om je heen. Je bent steeds heel hard je best aan het doen in de hoop erkenning en liefde te ontvangen. Je moet wel, denk je (onbewust), want anders overleef je het niet.

 

Echter, je bereikt het tegengestelde. Een ander ziet namelijk iemand die iets anders laat zien dan wat er werkelijk in jou is. Je creëert onrust en verwarring om je heen. En dit is het waar mensen op afketsen.

 

Stofwolk

 

Iemand die heel hard zijn best doet, doet veel stof om hem of haar opwaaien. Door dit stof, word je eigenlijke ‘ik’ onzichtbaar. Je eigenlijke ‘ik’ is namelijk best relaxed, liefdevol, leuk of gewoon fijn om bij te zijn. Zonder dat je daar heel erg je best voor doet.

 

Mogelijk krijg je waardering voor je gedrag aan de buitenkant wanneer je hard werkt, maar het resultaat is dat je je in je essentie ongezien blijft voelen. Echte verbinding is er niet. Je moet immers je best doen om aandacht en waardering te krijgen. En wie je in wezen bent, blijft onder de oppervlakte. Je leidt mensen zelf af met je gedrag van wie je werkelijk bent.

 

Cirkels

 

Het harde werken eist z’n tol. Je kunt gewoonweg niet op alle vlakken vlammen. Wat er dan gebeurt is dat het harde werken aan de ene kant, voor een gat zorgt aan de andere kant. Als je in je relatie heel hard werkt, zul je weinig tijd en energie overhouden voor je werk, familie of vrienden. Of andersom. De andere kant ziet vervolgens een vermoeid, veeleisend of geagiteerd persoon met een kort lontje.

 

De cirkel is rond. Waar je aan de ene kant heel hard gaat werken om gezien te worden, creëer je een vacuüm aan de andere kant. Ook zij gaan je niet meer zien voor wie je werkelijk bent en je moet hier dubbel je best gaan doen voor liefde en aandacht. Op deze manier kom je in een cirkel terecht van liefdeloosheid. Niemand ziet je meer voor wie je werkelijk bent en dat creëert eenzaamheid en isolatie in jezelf.

 

Paardenrace

 

Voor deze eenzaamheid hebben we een uitvlucht in onze maatschappij; genotsmiddelen. Neem bijvoorbeeld alcohol. Door het drinken van enkele glazen, raakt je geest vertroebeld. Je denkt gewoonweg even niet meer en laat alle stof van je af zakken. Je stopt met hard werken en je werkelijke ‘ik’ komt weer even naar boven. Daarin heb je fijne gesprekken met mensen om je heen en voel je verbinding. Met jezelf en daarom dus ook met de ander.

 

Naast alcohol zijn er vele verdovende of afleidende manieren. Ze zetten je paardenrace aan gedachten even uit. TV staren, jezelf voeden met suiker, koffie, sigaretten of drugs. Maar ook je favoriete serie kijken of zelfs intensieve sport. Het zijn allemaal middelen die voor een instant gevoel van genieten kunnen zorgen.

 

Samen genieten

 

In het moment van genieten, ben je even los van je gedachten en voel je even wie je werkelijk bent. Rust, liefde, energie, inspiratie, vertrouwen en voldoening. En daarom vinden we het vaak zo gezellig om samen te genieten. We komen los van stofwolken en zien elkaar even voor wie we werkelijk zijn. Verbonden en liefdevol.

 

Als je jezelf dwingt om te stoppen met verbindende gedragingen en daar heel hard je best voor gaat doen, zul je het tegendeel van liefde en verbinding realiseren. Je gaat harder werken, creëert meer stof om je heen. Mensen zullen je minder zien voor wie je bent, je voelt je nog eenzamer en zult uiteindelijk meer van de genotsmiddelen nodig hebben om de verbinding met jezelf weer te voelen.

 

‘Ik ben’ genot

 

Dit is geen epistel tegen alle vormen van genotsmiddelen. Integendeel. Doe het vooral met aandacht, genot en overgave. Sta stil bij je eerste slok of hap. Denk niet ‘dit is slecht voor mij’, maar verbind je met je werkelijke gevoel van vervulling.

 

Het is de kunst om gewoontes te doorbreken en er bewuste genietmomenten van te maken. En wanneer je deze middelen juist inzet, kunnen ze zo voor een bewustwording zorgen. Een bewustwording van waar je werkelijk in het leven heen mag; continue genieten.

 

High way

 

Alleen zit het genieten niet in het tot je nemen van genotsmiddelen. Ze zijn slechts een high-way, een middel naar dit gevoel. Het werkelijke genieten zit in het contact met je werkelijke zelf. Los zijn van al die gedachten en gewoon zijn wie je bent. In tijden van voorspoed én in tijden van tegenspoed.

 

Alle situaties worden genietmomentjes wanneer je de stof om je heen doet zakken. Van het drinken van een glas water, tot het ontmoeten van een ander, het voelen van verdriet om verlies of gewoonweg met jezelf zitten op de bank.

 

Maar hoe kom je daar? En vooral, hoe hou je je lichaam gezond gedurende de tijd dat je genotsmiddelen nog nodig hebt voor dit gevoel van verbinding?

 

Je lichaam is er voor jou

 

Je lichaam is hier om je geest te ondersteunen. Om uiting te geven aan wie je werkelijk bent in deze aardse werkelijkheid. Om de dingen te ondernemen, te laten zien en te ervaren die jou als mens doen groeien. Jouw lichaam ondersteunt jou zo lang als nodig. Dat is een eerste overtuiging die je mag inprenten. Jouw lichaam dient jou in je menselijke bestaan en dat wat je hier te doen hebt.

 

Wanneer je merkt dat je lichaam begint te bezwijken onder je genotsgedrag, weet je dat er ‘werk’ aan de winkel is. Maar het werk zit niet in het stoppen met wat je doet. Juist niet. Het werk zit ‘m in het vrij worden van overtuigingen die je hard laten werken. Je best laten doen. En je zo weerhouden van het genot van liefde en verbinding. Van leven wie je gewoonweg bent. Zonder moeite, zonder effort.

 

Overgave

 

Volg je ingevingen, volg je gevoel. Niet uit gewoonte, maar uit een gevoel van vreugde en ontspanning. Heb je zin in koffie? Drink het, met overgave en genot. Heb je zin in chocolade? Eet het en geniet vanaf de eerste hap. Voel de verbinding en vervulling. Word je bewust van dit gevoel en blijf vooral doen wat je doet. Geen schuldgevoel of schaamte, gewoon voelen hoe je je dan voelt.

 

Besef je daarnaast dat je geest blijkbaar druk is met onderhuidse programma’s die je er (nog steeds) van weerhouden om gewoon te zijn wie je bent. Om daarin de vervulling te vinden. De behoefte aan genotsmiddelen is een signaal dat je onderhuids nog aan het overleven bent. Je zelf-bedachte ‘ik’ is nog actief.

 

Aan de slag

 

Schrijf de genotsmiddelen niet af, zie ze als een moment om even contact te maken met wie je werkelijk bent. Doe dit met aandacht. Wanneer je weer even een gevoel van contact en genot hebt ervaren, zal de trek of smaak afnemen.  Stop dan. En begin weer zodra je nieuwe trek hebt, al is het al na tien minuten.

 

Naast dit proces van genieten, mag je met je geest aan de slag. En dit is wel waar het hard werken kan zijn. Niet omdat je met activiteiten nog meer stof om je heen moet gaan creëren, maar omdat het een proces van overgave, niets-doen en observatie vraagt. En dat is hard werken als je nog in je gedachtencirkels rondwaart.

 

Loskomen

 

Het is tijd dat je los gaat komen van je oude idee ‘ik moet hard werken om gezien te worden’. Het is tijd dat je gaat ervaren dat je door juist niets te doen, ‘gewoon’ aanwezig te zijn en te doen waar het moment je toe uitnodigt, je gezien wordt. Door jezelf, door de ander. Het is een uitnodiging om je langgekoesterde patroon te doorbreken.

 

Het zal met momenten lukken en dan weer helemaal niet. Je zult periodes kennen waarin je genotsmiddelen als vanzelf laat liggen en je het genieten kunt vinden in ‘gezondere’ zaken. In het beluisteren van muziek, het uitoefenen van je werk of in het simpelweg drinken van een kop thee. En er zijn momenten waarop al dat genieten spontaan, zonder trigger van buitenaf, ontstaat. Je lijkt even ‘verlicht’.

 

Maar soms komt het oude patroon ook weer terug. Opeens heb je weer loeiende trek en zin in wat je al dacht te hebben afgeschreven.

 

Golven

 

Genotsmiddelen kunnen in één keer uit je leven verdwijnen, maar veelal zullen ze met golven terugkomen in je leven. Dat waar je vanaf leek, trekt je opeens toch weer. Zie het niet als terugval, maar zie het als een stap omhoog.

 

Een nieuwe laag van je zelf-bedachte ‘ik’ dient zich aan. Je mag weer de overgave en het genieten in en tegelijkertijd wederom kijken naar waar in je leven je nog ‘aan het werk’ bent. Waar je iets anders laat zien dan wie je werkelijk bent.

 

Stip

 

Je stip aan de horizon is een vrije geest in een gezond lichaam. Zonder te weten of je daar in dit leven helemaal komt. Want het is de geest die schade aanricht in het lichaam, niet andersom. Door kronkels in de geest, wordt het lichaam gestuurd in ‘ongezonde’ richtingen.

 

En deze kronkels ontwarren, dat is precies waar het leven over gaat. Over kan gaan. Dat is precies wat je lichaam hier komt doen; jou ondersteunen in dit proces op weg naar leven wie je werkelijk bent. Naar verbinding, naar liefde.

 

Lichter

 

Met geweld stoppen met een gedraging zonder de geest te bevrijden, zorgt voor extra spanning en stofwolken. In plaats van je oude programma ‘ik moet werken om gezien te worden’, gooi je er een hardwerkend programma overheen: ‘ik mag niet meer genieten van ….’. Je creëert extra spanning in je lichaam en geest en duwt verbinding en liefde nog verder van je weg. Dubbel ineffectief.

 

Of het je in dit leven lukt om helemaal vrij te worden van je overlevingsinstinct dat je de verbinding laat vinden in fysiek minder ‘gezonde’ zaken, dat is niet te zeggen. Je loopt in ieder geval een stukje op dit pad. Je ervaart in je leven in ieder geval een stukje ‘lichter worden’. En dat is fijn, hoe dan ook. I

 

Ten slotte

 

Laat al je ideeën over hoe het zou moeten, wat gezond en ongezond voor je lichaam is, los. Zie dat je lichaam je geest dient. Dat jouw lichaam je laat zien waar je geest staat. En vertrouw dat je de meeste ontspanning creëert als je lichaam en geest in het moment met elkaar in balans zijn.

 

En in die ontspanning, ontstaat verbinding met jezelf en met de mensen om je heen. Kan jouw werkelijke ik zich laten zien en zul je gezien worden. Creëer je in het moment de meest mogelijke liefde en aandacht. En dat is genieten….

 

Blijven bepaalde genotsmiddelen steeds weer terugkeren in je leven? Zou je hier een verandering in willen? Een reading geeft inzicht in welke overtuigingen onderliggend zijn aan je neiging tot deze middelen. Heb je interesse? Kijk hier dan bij praktische info of mail je vragen naar info@jessicazwart.nl