In een relatie is het de bedoeling om mensen dichterbij te laten komen. Op een bepaald vlak, tot op zekere afstand. Iedere relatie kenmerkt zich door andere eigenschappen. Een werkrelatie laat je dichtbij je vaardigheden komen, je kennis en kwaliteiten. Een buurrelatie laat je dichterbij je persoonlijk leven, je sociale omgang en andere klein huiselijke aangelegenheden komen. En een goede vriend of vriendin staat veelal dichtbij je emotionele leven en/of hobby’s.
Zo heeft iedere relatie zijn eigen kwaliteit, koppelvlak en gemeenschappelijkheid. En dat maakt het tot op zekere hoogte controleerbaar. Beheersbaar. Je deelt een aantal overzichtelijke dingen en de rest kun je achterwege laten. Veelal is het moment van samenzijn beperkt, dus lekker overzichtelijk. Maar dan een liefdesrelatie. Dat is een heel ander verhaal….
Hokje weg
Bij een intensief samenzijn kun je de activiteiten die je met iemand samen doet niet zo goed in een hokje stoppen. Je leeft gewoonweg samen. Deelt alles zonder dat je daar altijd controle over hebt. Je deelt wie je bent. Zonder dat je vooraf weet hoe dat uit gaat pakken.
Je deelt hetgeen je graag doet, je deelt je huiselijke gewoontes, je eigenaardigheden, je emoties, je nukken, je vrolijkheid, je uitvallen, je lieflijkheid, je….nou ja, alles dus. En ‘alles’ is niet controleerbaar. Je kunt proberen om een tijdje controle uit te voeren op ‘hoe leuk je bent’, ‘wat de ander van jou ziet’, ‘hoe je over komt’ of ‘welke rol je speelt’, maar dat is niet houdbaar. Het kost heel veel energie en op een gegeven moment zit daar een grens aan.
En wanneer je dit plaatje niet meer volhoudt, kun je drie dingen doen:
- De relatie beëindigen (en met een ander opnieuw aan dit spel beginnen)
- De relatie behouden en controleerbaar maken (contact en activiteit reguleren, zodat je je rollen kunt blijven aannemen)
- Je overgeven aan de relatie en zien wat er gebeurt
In vol ornaat
In een werkelijke liefdesrelatie staat je niets anders te doen dan overgave. Geen controle meer uitoefenen op hetgeen jullie samen delen, maar gewoonweg zijn wie je bent en zien of en hoe dat uitpakt met de ander. Je laat je van alle kanten zien. Dit hoeft niet persé direct in vol ornaat, maar het is wel iets om naartoe te groeien. Groeien naar een eerlijke, authentieke en open verbinding.
En dit is waar er angst om de hoek komt kijken. Want wat nou als je alles van jezelf laat zien en de ander dit helemaal niet leuk vindt? Wat nou als de ander afknapt, je afwijst of er vandoor gaat? Ja…dan heb je pijn. Veel pijn. Dan word je in het diepst van je ziel geraakt…denk je. Of is dat eigenlijk niet waar?
Pijn voorkomen
Waar we het meest bang voor zijn is de afwijzing door de ander. Maar wat het meest zeer doet is afwijzing door onszelf. Door ons eigen gedrag onszelf aan de kant zetten, omwille van de relatie met de ander. Dit en dit alleen is waar pijn vandaan komt.
Hoe kun je jezelf aan de kant zetten?
- Zeggen dat het goed gaat als je je eigenlijk klote voelt
- Afspreken elkaar of anderen te zien, terwijl je eigenlijk alleen wilt zijn
- Zeggen dat je het fijn vindt om thuis te blijven, wanneer je eigenlijk de deur uit wilt
- Zeggen dat je een open relatie prima vindt, waar je eigenlijk verlangt naar één op één commitment
Zomaar wat voorbeelden. Het zijn uitspraken die steeds een klein beetje van wie jij bent in de hoek zetten. Onderdrukken. Het tegengestelde van wat je eigenlijk te doen staat.
Met de billen bloot
Om zielenpijn te voorkomen is er eigenlijk maar één ding wat je te doen staat; jezelf nooit en te nimmer verloochenen. Je anders voor te doen dan dat je bent. Iets anders te zeggen of doen dan wat je van binnen voelt.
Dus wil je het aan om je over te geven aan een relatie? Dan zul je met de billen bloot moeten. En dit is eigenlijk veel comfortabeler dan we vooraf denken. Je zegt gewoonweg wat er in je omgaat. Zonder plan of doel. Begin gewoon met praten. Maak dingen bespreekbaar. Zeg wat je nodig hebt en hoe je je voelt. Waar je het niet weet. Je geeft aan waar je twijfelt of waar je voor wilt gaan.
Met iedere stap die je hierin zet, wordt het comfortabeler. Omdat je minder spanning in jezelf opbouwt. Het is gewoon ongekunsteld. Je hoeft het niet meer te managen en gaat staan voor wie jij bent. En laat de ander vrij om daar op haar of zijn manier op te reageren. Zonder omhaal. Zonder script.
Ontspanning
En zo ontstaat er ontspanning in je relatie. Ontspanning in jou en mogelijk ook in de ander. Op deze manier word je twee volwassen mensen die voor zichzelf staan en in die naaktheid elkaar durven zien voor wie ze zijn. En daarmee kunnen leven. Of niet.
Wanneer je je hier bewust van bent en voor jezelf gaat staan, geef je eigenlijk heel veel waardering aan jezelf. Je bouwt kracht op. En tegelijkertijd geef je de ander een eerlijk beeld van wie jij bent. Je geeft jou.
En dat kan in uitersten twee dingen opleveren: ofwel een prachtig fundament om werkelijk te kiezen voor elkaar en samen verder te gaan. Ofwel een stevige basis van waaruit je alleen verder kan trekken als je besluit niet bij elkaar te passen. Mogelijk met verdriet, maar zonder zielenpijn.
Nabijheid toelaten
Wanneer je op deze manier leert om voor jezelf te gaan staan, zul je nabijheid van anderen ook veel beter aankunnen en -durven. Omdat het minder hard werken wordt. Omdat jij jezelf niet verloochent en gewoon in het moment blijft bij wie jij bent. En dat is heerlijk.
Heb je deze stap eenmaal gezet en durf je iemand dichtbij te laten komen? Dan kun je mogelijk een volgende hobbel tegenkomen in het samenzijn. Een volgende laag in angst voor nabijheid. Daarover in het komende artikel meer….
Heb je moeite met het toelaten van mensen? Vind je relaties eng of merk je dat je jezelf verliest in relaties? Mogelijk zijn er onderhuidse overtuigingen actief in je systeem. Een reading kan daar inzicht en verandering in bieden. Interesse? Kijk hier voor meer informatie of mail hier direct je vragen en ik kijk vrijblijvend of ik iets voor je kan betekenen.
Geef een reactie